دانش‌آموز مصدوم در آتش‌سوزی مدرسه کانکسی جان باخت

 

نیما همتی چالگرد دانش‌آموز آسیب‌دیده در حاثه آتش‌سوزی مدرسه کانکسی در منطقه سردشت دزفول براثر جراحات شدید جان باخت. حال مصدومان دیگر این رویداد وخیم گزارش شده است. اکنون مسئولان محلی مدرسه بودن کانکس، دانش‌آموز بودن نوجوانان مصدوم و وقوع حادثه بر اثر صاعقه را انکار می‌کنند.

دوشنبه ۲۹ دی حادثه‌ای در یک مدرسه کانکسی در منطقه چشمه شیرین و چنگستان بخش سردشت شهرستان دزفول واقع در استان خوزستان، به سوختگی و زخمی شدن سه معلم و سه دانش‌آموز انجامید. یکی از این آسیب‌دیدگان به نام نیما همتی چالگرد، دوشنبه ۶ بهمن در بیمارستان طالقانی اهواز جان باخت.

بابک نوری‌زاده، رئیس اداره روابط عمومی آموزش و پرورش استان خوزستان در این‌باره به خبرگزاری کار ایران (ایلنا) گفت:

«این نوجوان ۱۵ سال سن داشت و میزان سوختگی او بیش از ۵۴ درصد بود و تا شب گذشته نیز در همان بیمارستان طالقانی بستری بود.»

نیما همتی چالگرد از اهالی روستای کنگرستان بخش سردشت دزفول بود.

به‌گفته بابک نوری‌زاده هیچ کدام از نوجوانان آسیب‌دیده در این حادثه در حال تحصیل نبوده و از سال‌ها قبل ترک تحصیل کرده بودند. نوری‌زاده گفت: «یک نفر از آن‌ها سال گذشته محصل بوده و دو نفر دیگر هم که از چند سال قبل ترک تحصیل کرده بودند.» با این حال خانواده‌های این نوجوانان دانش‌آموز بودن آن‌ها را تأیید کرده‌اند. نیما همتی چالگرد، امین الیاسی و یونس مرادی الیاسی دانش‌آموزان حادثه‌دیده آتش‌سوزی مدرسه کانکسی در دزفول هستند.

علی عبداللهی، بخشدار سردشت دزفول حال عمومی چهار نفر از مصدومان حادثه را که در بیمارستان طالقانی بستری هستند، نامساعد خواند. یکی دیگر از حادثه‌دیدگان به نام حسین رضایی میرقائد دچار بیش از ۸۰ درصد سوختگی است و به خواست خانواده به بیمارستان سوانح و سوختگی اصفهان منتقل شده است.

یکی از معلمان مصدوم رسمی و دو معلم دیگر سرباز معلم بودند که به‌صورت حق‌التدریس و پیمانی مشغول به‌کار شده بودند. دو نفر از این معلمان از آی.سی.یو بیمارستان سوختگی اهواز به بخش منتقل شده‌اند.

بابک نوری‌زاده در مورد چگونگی وقوع حادثه گفت:

«افراد حادثه‌دیده عنوان کردند در یک لحظه متوجه شدیم زیر پای‌مان در داخل کانکس آتش‌گرفته است. سه نوجوان از روستا هم که متوجه آتش‌سوزی کانکس می‌شوند برای کمک به معلمان دست به‌کار می‌شوند که آن‌ها نیز دچار حادثه سوختگی می‌شوند.»

در حالی‌که گزارش‌های اولیه این حادثه را به دلیل برخورد صاعقه در کانکس مدرسه عنوان کرده بودند، روز گذشته، دوشنبه ۶ بهمن، امید بن‌عباس، مدیرکل مدیریت بحران خوزستان گفت:

«طبق بررسی‌ها، آتش‌سوزی بر اثر گاز رخ داده است، با این وجود بررسی‌های بیشتر در حال انجام است. (…) طبق شواهد، هیچ‌گونه اثر برخورد صاعقه با سقف کانکس یا آنتن تلویزیون موجود بر بالای کانکس مشاهده نشده است. نوع آتش‌سوزی و وضعیت فیزیکی کانکس نیز نشان می‌دهد که حریق در درون کانکس رخ داده است. در این کانکس گاز پیک‌نیک مشاهده شده است در حالی که برای معلم سه وعده غذایی گرم ارسال می‌شد و نیازی به استفاده از کپسول گاز نبوده است.»

خانواده‌های دانش‌آموزان اما همچنان معتقدند که این حادثه بر اثر صاعقه رخ داده است.

به‌گفته مدیرکل مدیریت بحران خوزستان «کانکس دچار آتش‌سوزی، کانکس مدرسه نبوده و محل استراحت یکی از معلمان بوده است که آموزش عشایر را انجام می‌دهد و دو فرد دیگر مستقر در کانکس نیز معلمان آن منطقه نبوده‌اند.»

این در حالی است که روز سه‌شنبه خبرگزاری ایرنا از این کانکس به‌عنوان «مدرسه کانکسی» یاد کرده است.

محمدرضا سیفی، مدیرکل دفتر توسعه عدالت آموزشی و آموزش عشایری نیز سه‌شنبه ۲۶ ژانویه / ۷ بهمن هم گفت این افراد معلم عشایری نبودند و کاملاً اتفاقی در آن کانکس حضور داشتند.

سیفی مدرسه کانکسی چرخ‌دار را برای عشایر مناسب‌تر از مدارس ثابت دانست و در واکنش به امنیت کانکس‌های آموزشی گفت:

«در جایی که صاعقه‌خیز و خطرناک است باید نکات ایمنی رعایت شود و برای جلوگیری از حوادث ناشی از صاعقه باید وسیله حفاظتی مانند صاعقه‌گیر بالای کانکس تعبیه شود.»

سیفی افزود:

«نمی‌توان گفت به‌خاطر یک حادثه که اتفاق افتاده هر چه کانکس هست جمع کنیم و به جایش ساختمان بسازیم. در واقع می‌توان برای مدارس روستایی که دانش‌آموز ثابت دارند، از سازه ساختمانی استفاده کرد یا ساختمان‌سازی کرد، اما برای مدارس عشایری که جمعیت‌شان کم است، حتماً نیاز به چادر داریم.»

مهدی دودانگه‌فر، نایب رئیس شورای اسلامی استان خوزستان در این‌باره گفت:

«پارسال دولت اعلام کرد که تا یک ماه آینده کلیه مدارس کانکسی را جمع می‌کنیم اما در حال حاضر در خوزستان یک‌هزار و ۶۰۰ کانکس داریم.»

علی قربانی مدیرکل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس خوزستان سال گذشته گفته بود:

«تعداد کل مدارس سنگی استان حدود یک‌هزار و ۳۰۰ کلاس درس است که حدود ۸۰ کلاس جزء کلاس‌های تخریبی و خطرساز هستند.»

به‌گفته او شماری از مدارس تخریبی و خطرساز استان مدارس سنگی در مناطق عشایری و روستایی هستند. این مناطق هم صعب‌العبورند و هم کمبود برق و آب دارند و هزینه ساخت مدرسه بسیار بالاست.

حوادث از این دست پیش از این بارها در مدارس ایران رخ داده است. فرسودگی مدارس و عدم رسیدگی به سوخت و گرمای کلاس‌های درس در سال‌های گذشته حوادثی را موجب شده که قربانیانی نیز داشته است.

یکی از این حوادث آتش‌سوزی ناشی از آتش گرفتن بخاری نفتی یک مدرسه ابتدایی در روستای شین‌آباد شهرستان پیرانشهر در ۱۵ آذرماه سال ۱۳۹۱ بود که ٣۷ دانش‌آموز دختر دچار درجات مختلف سوختگی از ١٠ تا ۶٠ درصد شدند و دو نفر از آن‌ها جان خود را از دست دادند.

طبق آمارهای رسمی بیش از ۴۹۰ هزار مدرسه پس از انقلاب بازسازی و ساخته شده‌اند. با وجود این، ساختمان بسیاری از مدارس کشور فرسوده‌اند و بسیاری از آن‌ها با تغییر کاربری به مدرسه تبدیل شده‌اند. از آن‌جا که قرار نبوده این ساختمان‌ها مدرسه باشند، اغلب استانداردها و ایمنی لازم را ندارند.